Θέλοντας εδώ και καιρό να ολοκληρώσω ένα μαχαίρι επιβίωσης κι επειδή δεν ειχα μπρούντζο διαθέσιμο αποφάσισα να κάνω υποφυλακτήρα και πόμελ από απλό ατσάλι κατασκευών.
Είναι πρόβλημα φυσικά το να έχεις ατσάλι που σκουριάζει σε αυτά τα σημεία και ιδιέταιρα όταν η λάμα ειναι αρκετά ανθεκτική σε οξειδώσεις (sverker21). Οι οπλουγοί το έλυσαν αυτό προ πολλού δημιουργώντας μια ελεγχόμενη οξείδωση που προστατευει το ατσάλι. (Φτιάχνουμε αναγκαστικά κι ελληνικές ορολογίες για να μην ακουγόμαστε σαν διαστημάνθρωποι)
Hot oil finish ή Μαύρο λαδιού
Ξεκίνησα με αυτά τα κομμάτια:
Η πρώτη τεχνική που εφάρμοσα ήταν η πιο απλή "σιδεράδικη": ζέσταμα το ατσάλι στην μαύρη περιοχή και ψέκασμα με λάδι [wd40]. Δοκίμασα και με λαδωμένο πανί με ηλιέλαιο. Κατά την εφαρμογή με το wd40 φοράμε μάσκα γιατί έχει ανθυγιεινές αναθυμιάσεις.
Το πρόβλημα είναι ότι ακόμα κι όταν δεν υπερθερμαινόταν δεν γινόταν ομοιογενές το αποτέλεσμα. Όταν δε το ατσάλι μου υπερθερμαινόταν τοπικά κι έκανε "λέπια" ξεφλούδιζε και ειχα πολλές ανομοιογένειες . Συν το γεγονός ότι αν το θερμάνεις κι αρχίσει να μπαίνει στις κόκκινες περιοχές του μπορεί να βάψει και να γίνει ευθραυστο.
Δίνει ένα γυαλιστερό φινιρισμα όμως με "ακατέργαστη όψη" που σίγουρα ταιριάζει σε πολλά πρότζεκτ.
μετά το "μαύρο λαδιού":
Rust Blue - Μπλε σκουριάς
Αφού καθαρίστηκαν (για πολλοστή φορά) τα μεταλλικά μέρη, αυτή την φορά πήραν ένα σατινέ φινίρισμα με ενα φύλλο Scotch brite. Τα υλικά που χρησιμοποιούνται τα βρίσκει κανείς εύκολα, κάποια σε οποιοδήποτε φαρμακείο και τα υπόλοιπα συνήθως υπάρχουν σε κάθε σπίτι. Περιντόλ, ασετόν από το φαρμακείο, απιονισμένο νερό, αλάτι, οδοντόβουρτσα, λίγο ξύδι.
Στην πρώτη φάση καθαρίζουμε το μέταλλο και το σατινάρουμε, το καθαρίζουμε με ασετόν να μην υπάρχει ιχνος λιπαρότητας. Για τον ίδιο λόγο χρησιμοποιούμε και γάντια.
Στην συνέχεια έιναι η ώρα για την παρασκευή του διαλύματος οξείδωσης. Σε ένα βάζο γυάλινο βάζουμε ενα ποτήρι περιντόλ και το ζεσταίνουμε είτε στο φουρνο μικροκροκυμάτων είτε σε μπεν μαρί. Εγώ σε μπεν μαρί το έκανα. Αν χρησιμοποιηθεί οποιοδήποτε μεταλικό σκεύος θα βγει άχρηστο, εγω δοκίμασα και με ενα μικρό αντικολλητικό τηγάνι, που ναι μεν επιβίωσε αλλά ήταν πολύ λάθος επιλογή γιατί με το που αφριζε λίγο το διάλυμα πλημμυριζε ο τόπος...μιλάμε για κωμωδια.. :lol: Αφού πλησιάσει σε θερμοκρασία βρασμού το βγάζουμε και προσθέτουμε αλάτι. Επαναλαμβάνουμε μέχρι να κορεστεί το διάλυμα, δηλαδή να αρχίσει να συσσωρεύεται αλάτι στον πάτο του δοχείου. Στη συνέχεια προσθέτουμε 60ml ξύδι (οποιοδήποτε), για 250 ml περιντόλ.
Τώρα μένει να έρθει σε επαφή το διάλυμα με το ατσάλι μας.
Ο πρώτος τρόπος είναι να βουτήξουμε το ατσάλι μεσα στο δοχείο. Aυτό αντιδρά ακαριαία, αρχίζει και αφρίζει και βγάζει καπνούς και γίνεται ενα πανδαιμόνιο.
Η εργασία να γίνει οπωσδήποτε σε εξωτερικό χώρο (χωρίς μαρμαρα γιατί τα σκουριάζει σε χρόνο μηδέν). Αν το κάνουμε έτσι τότε μετά από κάθε εμβάπτιση στο οξειδωτικό θέλει πλύσιμο με τρεχούμενο νερό και τρίψιμο με την οδοντόβουρτσα ωστε να φύγουν οι χοντρές σκουριές και να έχουμε ομοιόμορφη επιφάνεια.
Εδώ κάθε ανομοιογένεια που είχαμε αφήσει στο φινίρισμα μας κεδικείται καθώς δίνει άλλο αποτέλεσμα και κάνει μπαμ...οπότε προσοχή.
Επαναλαμβάνουμε αυτόν τον κύκλο πολλές φορές (και 10 μπορει ανάλογα το ατσάλι) μέχρι να αποκτησει την επιθυμητή ομοιόμορφη επίστρωση σκουριάς. Εγώ πήγα για ενισχυμένη μαύρη πατίνα οπότε επανέλαβα αρκετές φορές.
Εδώ είναι μετά από τις πρώτες 2 εμβαπτίσεις:
Κάθε φορά που γινεται ο κύκλος πρέπει να ειναι ζεστό το διάλυμα, αν δεν αντιδρά με αφρούς και τα λοιπά δεν οξειδώνει.
Η άλλη μέθοδος είναι η εξής: βάζουμε το διάλυμα σε ένα ψεκαστήρι και ψεκάζουμε το ατσάλι. Πολύ λιγότερη ανακατωσούρα. Το διάλυμα αν παγώσει θελει ξαναζέσταμα.
Εγώ δοκίμασα και τις δυο μεθόδους και προτείνω το ψεκαστήρι.
ο σωτήρας μου :
Μία "κλεψιά": για μικρά αντικείμενα όπως αυτά που έκανα εγώ, μπορούμε να ζεσταίνουμε ελαφρά το μέταλλο σε ενα γκαζάκι ή φλόγιστρο (λίγο ίσα να στεγνώσει από τα νερά) και να το ψεκάζουμε ή να το βουτάμε στο διάλυμα. Με αυτό τον τρόπο πολύ πιο γρήγορα προχωράει η όλη διαδικασία.
Εδώ ειναι μετά από πολλές, 12 και πάνω (έχασα το μέτρημα), εμβαπτίσεις:
Αυτό ειναι φινίρισμα αυτό που λένε Rust Brown. Εντάξει βεβαια, εδώ ειναι αμέσως μόλις βγηκε από το περιντόλ, αν το βουρτσίσει & το γυαλίσει κάποιος γίνεται όμορφο.
Ωρα για μαύρισμα!
Αφού γίνει αυτή η διαδικασία και πάρουμε το σκούριασμα που θέλουμε, βράζουμε το ατσάλι σε αποσταγμένο νερό 10-15 λεπτά ή μέχρις ότου όλη η σκουριά από κόκκινη (αιματίτης) γίνει μαύρη (μαγνητίτης).
Αφού βγεί από το νερό σκουπίζουμε με ένα πανί και λαδώνουμε!
εδώ στο ημιτελές ακόμα μαχαίρι που ετοιμάζω αυτές τις μέρες:
Η υφή του ειναι ευχάριστη στο χέρι και δεν ειναι τελείως λεία. Κάποιοι πάνε για πιο γυαλιστερά φινιρίσματα οπότε τρίβουν με πολύ ψιλό ατσαλόμαλλο και κάνουν μικρά μικρά βηματάκια, πολύ καθάρισμα κλπ. Σε κάποιο μελλοντικό πρότζεκτ θα δοκιμάσω κι εγώ σε λάμα μαχαιριού και τότε ίσως συμπληρώσω το θέμα.
Προτείνω σε όποιον δοκιμάσει τις μεθόδους αυτές να πάρει τα κατάλληλα μέτρα ασφαλείας, να δοκιμάσει πρώτα σε κάποιο κομμάτι που δεν τον στενοχωρεί να χαλάσει και πάντα με δικό του ρίσκο.
