Εδώ και κάποιες μέρες μου καρφώθηκε η ιδέα να φτιάξω ένα βοσκομάχαιρο που να έχει μαύρη και την λάμα και την λαβή.
Η λάμα μαύρισε με την τεχνική rust blue. Ηθελα το μαχαίρι να έχει εναν πιο ακατέργαστο χαρακτήρα έτσι εκανα μια καλή σε πάχος μαύρη επικάλυψη με την τεχνική αυτή. Τα παιχνιδίσματα που κάνει στο φως οφείλονται ότι σε κάποια σημεία το ατσάλι έδειξε μια αξιοσημείωτη επιμονή να μην θέλει να σκουριάσει. Η δικιά μου υπομονή όμως εξαντλήθηκε και συμβιβάστηκα με μια πιο ανομοιόμορφη στρώση σκουριάς.
Στην λαβή χρησιμοποίησα βελανιδιά. Διαμόρφωσα τα πλακίδια πάνω στο μαχαίρι με πρόχειρους πίρους.
Στην συνέχεια τα αφαίρεσα και τα άφησα μέσα σε υπερμαγγανικό κάλιο για μια μέρα. Μέσα σε αυτό το υγρό η βελανιδιά παίρνει μια μαύρη απόχρωση που ανάλογα πόσο πολύ θα την αφήσεις μέσα, μπορεί να έχει και κάποια καστανά νερά, σαν bog oak δηλαδή [βελανιδιά που εχει σχεδόν απολιθωθεί μέσα σε βάλτους]. Αυτή η ανάγλυφη επιφάνεια που δίνει η δρυς ειναι πιστεύω πολύ όμορφη.
Σαν βοσκομάχαιρο φυσικά και η λάμα είναι σφαξίματος.
Η λάμα μαύρισε με την τεχνική rust blue. Ηθελα το μαχαίρι να έχει εναν πιο ακατέργαστο χαρακτήρα έτσι εκανα μια καλή σε πάχος μαύρη επικάλυψη με την τεχνική αυτή. Τα παιχνιδίσματα που κάνει στο φως οφείλονται ότι σε κάποια σημεία το ατσάλι έδειξε μια αξιοσημείωτη επιμονή να μην θέλει να σκουριάσει. Η δικιά μου υπομονή όμως εξαντλήθηκε και συμβιβάστηκα με μια πιο ανομοιόμορφη στρώση σκουριάς.
Στην λαβή χρησιμοποίησα βελανιδιά. Διαμόρφωσα τα πλακίδια πάνω στο μαχαίρι με πρόχειρους πίρους.
Στην συνέχεια τα αφαίρεσα και τα άφησα μέσα σε υπερμαγγανικό κάλιο για μια μέρα. Μέσα σε αυτό το υγρό η βελανιδιά παίρνει μια μαύρη απόχρωση που ανάλογα πόσο πολύ θα την αφήσεις μέσα, μπορεί να έχει και κάποια καστανά νερά, σαν bog oak δηλαδή [βελανιδιά που εχει σχεδόν απολιθωθεί μέσα σε βάλτους]. Αυτή η ανάγλυφη επιφάνεια που δίνει η δρυς ειναι πιστεύω πολύ όμορφη.
Σαν βοσκομάχαιρο φυσικά και η λάμα είναι σφαξίματος.
